Ostrokrzew paragwajski (Ilex paraguariensis) jest drzewem pochodzącym z Ameryki Południowej z którego listków od kilku stuleci przyrządza się znaną na całym świecie – yerba mate.

Napar ten spożywany był przez Indian południowoamerykańskich na długo przed przybyciem pierwszych Europejczyków. Do dziś około 30% ludności Ameryki Południowej, a zwłaszcza Argentyny, Brazylii, Urugwaju oraz Paragwaju spożywa ponad litr dziennie tego niezwykłego naparu kontynuując tradycję swoich przodków.

Swoją popularność yerba mate zyskała dzięki właściwością pobudzającym, co czyni ją doskonałym zamiennikiem kawy. Poza kofeiną w składzie liści ostrokrzewu paragwajskiego wyróżniamy wiele związków mających zbawienny wpływ na nasz organizm są to min. polifenole (głownie kwas chlorogenowy) i flawonoidy (min. kwercetyna i rutyna).

Indianie twierdzą, że yerba mate jest darem od bogów i uważają ją za lekarstwo na wiele dolegliwości. Wyniki najnowszych badań potwierdzają niezwykłe właściwości tego naparu. Yerba mate ma działanie:

• przeciwzapalne, przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe,

• antymiażdżycowe (zmniejszenie stężenia cholesterolu i trójglicerydów w surowicy krwi),

• przeciwreumatyczne, przeciwzakrzepowe,

• hepato- i kardioprotekcyjne,

• zapobiega cukrzycy (poprzez wpływ na enzymy wątrobowe biorące udział w metabolizmie glukozy),

• napar z ostrokrzewu paragwajskiego wspomaga również walkę z otyłością – poprzez zmniejszanie akumulacji lipidów w adipocytach (komórkach tłuszczowych), co przyczynia się do zmniejszenia wzrostu tkanki tłuszczowej.

Aby wykorzystać wszystkie dobroczynne właściwości yerba mate, należy ją odpowiednio przygotować. Napar tradycyjnie spożywa się w specjalnym naczyniu zwanym tykwą (materką). Ważne jest, aby liście zalać wodą o temperaturze pomiędzy 70-85°C. Jeżeli użyjemy wrzątku, napar nie będzie miał żadnych z wyżej wymienionych właściwości prozdrowotnych. Należy również dodać, że tak przygotowany napar możemy zalewać kilkukrotnie za każdym razem wydobywając z yerba mate to, co najlepsze dla naszego ciała i duszy.

Bibliografia:

1. Arçari D.P., Santos J.S., Gambero A., Ribeiro M.L. 2000. The in vitro and in vivo effects of yerba mate (Ilex paraguariensis) extract on adipogenesis. Nutrition Research 1437-1446

2. Filip R.M.S., Lotito S.B., Ferraro M.S., Fraga C.G. 2000. Antioxidant activity of ilex paraguariensis and related species. Nutrition Research 20 (10): 1437-1446.

3. Bastos D.H.M., Fornari A.C., Queiroz Y.S., Torres E. A. F. S.2006. Bioactive compounds content of chimarrão infusions related to the moisture of yerba maté (Ilex Paraguariensis) leaves. Braz. arch. biol. Technol 49(3)

4. Isolabella S., Cogoi L.,López P., Anesini C., Ferraro G., Filip R. 2010.Study of the bioactive compounds variation during yerba mate (Ilex paraguariensis) processing. Food Chemistry 122: (3): 695-699

5. Young-Rye Kang, Hak-Yong Lee, Jung-Hoon Kim, Dea-In Moon, Min-Young Seo, Sang-Hoon Park, Kwang-Ho Choi, Chang-Ryong Kim, Sang-Hyun Kim, Ji-Hyun Oh, Seong-Wan Cho, Sun-Young Kim, Min-Gul Kim, Soo-Wan Chae, Okjin Kim, Hong-Geun Oh. 2012. Anti-obesity and anti-diabetic effects of Yerba Mate (Ilex paraguariensis) in C57BL/6J mice fed a high-fat diet. Lab Anim Res. 28(1):23-29.

admin